Lapland

Tjänna altborta!

Een drukke week verder kan ik jullie alles vertellen over het noorden van Zweden, want ja, ik heb mijn reis overleefd.
Met een groep van 12 mensen zijn we 4 dagen naar het hoge noorden van Zweden geweest om echte winter mee te maken en het was een geweldige ervaring.

Het eerste deel van onze reis leidde naar Abisko, dicht bij Noorwegen, in het uiterste noordwesten van Zweden dus. De treinreis duurde 17 uur, maar gelukkig waren we voorzien van allerhande zweedse snacks en een 7 uur durend spelletje Risk heeft ons er ook doorgesleept.

Abisko is een dorp van 200 mensen dat voornamelijk leeft van het toerisme. In de zomer zijn dat mensen die komen wandelen in de bergen, en in de winter voornamelijk skiers. In Abisko hebben we een toch gemaakt met de hondenslee. Dit is een klassieker voor alle buitenlandse studenten in Zweden, maar met een goede reden, want het is erg grappig een keer te doen.
Het mooiste van deze tocht was voor iedereen het ijslandschap waar we doorheen zoefden (zo hard gingen we niet, maar zoeven klinkt wel heel mooi toch?).
Op de bijgaande foto's kunnen jullie een indruk krijgen van het landschap in Noord Zweden (werkelijk adembenemend).

In Abisko zelf was niets te doen, dus hebben we ons moeten vermaken met een sauna, en eten. 's Avonds hebben we wanhopig geprobeerd het noorderlicht te zien, maar helaas was dit niet voor ons weggelegd. Gelegen op een berg in de sneeuw hebben daarom in het stikkedonker (eindelijk kan ik dat adjectief eens gebruiken) een uur naar de sterren liggen kijken, en dat was ook de moeite waard. Het was een heldere nacht, en er waren zoveel sterren, zoveel!
Op zich was voor mij de sterrenhemel al de hele reis waard. Waar vind je immers nog een plek met bijna geen verlichting in de wijde omgeving?

Het tweede deel hebben we doorgebracht in het centrum van Zweeds Lapland: Kiruna.
Een werkelijk ongelooflijk lelijke stad, troosteloos, en grauw. Waarom Kiruna in alle reisboeken wordt aangeprezen is me werkelijk een raadsel. Het ijshotel, dat op 20 km. van Kiruna ligt was wel de moeite waard gelukkig, hoewel ik een beetje een 'Keukenhof' gevoel had. Ik bedoel, waarom 15 euro betalen om ijs te zien, als er overal veel ijs is? Of is dit nu weer mijn Hollandse zuinigheid?

Aan de Lapland-reis heb ik een fijne verkoudheid overgehouden, die me nu al een paar dagen belet nuttig bezig te zijn. Ik had namelijk (geloof het of niet) teveel kleren aangedaan, zodat ik tijdens de sleetocht ging zweten. Geen goed idee, als het buiten -10 is. Qua temperatuur viel het dus alles mee, al had een van de meisjes uit onze groep last van bevroren tenen (aan de man van het hostel te zien, gebeurde dat echter iedere dag, en ze leeft nog steeds).

Ik ga zeker nog terug naar het noorden voordat ik wegga, omdat ik denk dat het ook in de zomer erg mooi is in de grensstreek met Noorwegen.

Een andere highlight van deze week is de voorronde van het Zweedse songfestival (hier Schlager-festen geheten). Zweedse televisie is een moeilijk te begrijpen fenomeen. Laat ik zeggen: je houdt ervan of niet.
Alles wat camp of kitsch is, wordt hier uitgezonden. Er lopen denk ik ongeveer 20 docu-soaps tegelijkertijd (bigbrother, fort-boyard, maar ook tal voor Nederland nog onbekende concepten). Ik kan jullie zeggen dat er heel leuke tussenzitten.
Een van mijn favorieten is Club Goa. Het concept hiervan is heel simpel. Je zet tien heel mooie, maar enorme domme mensen in een resort in Goa, wat ze samen moeten runnen. Vervolgens: iedere minuut domme gesprekken en voortdurend ruzies en relaties. Een van de blonde dames heeft vandaag met de derde man aangepapt en een andere lijkt mij iets te hebben met een Indische man, wat natuurlijk niet kan, volgens de andere bewoners.

Goed, zaterdag dus de songfestival finale, en de voorbeschouwingen zijn al de hele week op tv. Alle liedjes heb ik al 3 keer gehoord, en het is allemaal flut, dus Glennis, grijp je kans!

Tot zover, volgende keer weer een iets maatschappelijk relevanter verhaal.....

Petter